من انقلابی ام/ بهاران خجسته باد،نوستالوژی دوران کودکی

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 2 ثانیه 

«بهاران خجسته باد» نام سرودی انقلابی و امیدبخش و جزو معروفترین و نخستین سرودهایی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ و سقوط نظام شاهنشاهی، در گرامیداشت سالروز کشته‌شدنخسرو گلسرخی و کرامت‌الله دانشیان به‌دست رژیم پهلوی از رادیو و تلویزیون پخش شد و هنوز پخش می‌شود. شاعر این چکامه دکتر عبدالله بهزادی است که آن را در همدردی با همسر انقلابی جانباخته کنگویی «پاتریس لومومبا» در سال ۱۳۳۹ نوشته است. کرامت دانشیان، انقلابی جسور، بخشی از این شعر را تبدیل به سرود کرد و اسفندیار منفردزاده، آهنگساز آزاده، برای آن آهنگ ساخت و آنرا با کمترین امکانات به کمک دوستان و همکارانش در آستانه ی پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به اجرا در آورد.

شعر

هوا دل‌پذیر شد، گل از خاک بردمید

پرستو به بازگشت زد نغمه‌ی امید

به جوش آمده‌ست خون، درون رگ گیاه

بهار خجسته باز، خرامان رسد ز راه

بهار خجسته‌ باز، خرامان رسد ز راه

به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا

به مردان تیزخشم که پیکار می‌کنند

به آنان که با قلم، تباهی دهر را

به چشم جهانیان پدیدار می‌کنند

بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد

و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل

به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست

نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد

به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا

به مردان تیزخشم که پیکار می‌کنند

به آنان که با قلم، تباهی دهر را

به چشم جهانیان، پدیدار می‌کنند

بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد