توهم پرتقالی تدبیر و امید=اقتصادی که قدرت کنترل نرخ سیب و پرتقال را ندارد!
«اقتصاد»موضوعی که در این ایام از مجالس دید و بازدید هم دست بر نمی دارد و نقل مجالس عید شده است، افزایش قیمتها و عدم ثبات آن معضلی است که این روزها سفره های مردم را رنگ به رنگ کرده،و نارضایتی هایی را نیز بوجود آورده . سوالی که در این روزهای آغازین سال اذهان را درگیر خود کرده، علت عدم توانمندی دستگاه های اجرایی و نظارتی برثبات قیمتهاست؛ سوالی که در همین مجالس بین مردم رد و بدل می شود و هیچ جوابی را بدنبال خود ندارد.
دولت و مسئولین اقتصادی از کنترل نرخ تورم در دوماه آخر سال با آب و تاب بسیاری سخن به میان آوردند و این درحالی است که اعلام این عداد و ارقام با شیوه های مختلف بازی اقتصادی دولت ها شده است.همچنان مشکلات معیشتی دست به گریبان مردم می باشد.
بطور مثال تنظیم بازار شب عید که مکرراً از سوی نهاد های دولتی با اعلام نرخ های تنظیم شده اطلاع رسانی شد، در عمل خیلی کم رنگ به واقعیت تبدیل گردید، این در حالی بود که مثلاً در اعلام نرخ میوه شب عید «سیب و پرتقال» به قیمتهای هرکدام ۲۷۰۰ و ۲۹۰۰ از نوع ایرانی و درجه ۱ قیمت گذاری شده بود.این در حالی بود که در استانها و شهرستانها بصورت خیلی محدود با حجم کم و کیفیت نامطلوب(درجه۳) توزیع گردید.
این درحالی است که نرخ واقعی پرتقال در بازار ۷۰۰۰ الی ۸۰۰۰ تومان و سیب ۵۰۰۰ الی۶۰۰۰ تومان می باشد،حال با همه اوصافی که بصورتی عینی و قابل لمس در بحث اقتصاد کشور در حال شکل گیری است، سوال مهم و اساسی را بدنبال خود دارد که چرا دستگاه های مربوطه در کنترل نرخ دو محصول داخلی عاجز مانده اند؟! این در حالی است که یک محصول وارداتی مانند موز به قیمت ۴۵۰۰ تومان با کمترین نوسان در بازار بفروش می‌رسد.
آیا نگاه دولت در بحث «اقتصاد» همچنان در پیچ و خم های مذاکرات هسته ای گره خورده و تدبیری برای آن اندیشه نکرده و اقتصاد را به نوعی رها کرده است؟! نگاه اقتصادی که سخنان مقام معظم رهبری در حرم مطهر رضوی به آن اشاره داشتند و بطور خاص در نگاه کلان به اقتصاد تاکید کردند «من خواهش میکنم بخصوص صاحب‌نظران و همچنین جوانان و عامّه‌ی مردم عزیزمان به این نکته توجّه کنند که دو جور نگاه به رونق اقتصادی و پیشرفت اقتصاد وجود دارد» ۱- نگاه میگوید که ما پیشرفت اقتصاد را باید از ظرفیّتهای درون کشور و درون مردم تأمین بکنیم. ۲-«سیاست خارجی‌مان را تغییر بدهیم تا اقتصاد ما درست بشود، با فلان مستکبر کنار بیاییم تا اقتصاد رونق پیدا کند، تحمیل قدرتهای مستکبر را در بخشهای گوناگون و مسائل گوناگون بپذیریم تا اقتصادمان رونق پیدا کند؛ این هم نگاه دوّم است»این در حالی است که معظم له نگاه دوم را «یک نگاه کاملاً غلط و عقیم و بی‌فایده» عنوان داشتند.
حال آنچه که متصور است، ولنگاری اقتصادی ، نظارتی و عدم مدیریت صحیح در مثال دو محصول داخلی یاد شده، خود نشان از سیستمی بیمار در بدنه اقتصادی کشور می باشد، و به مراتب در دیگر موضوعات اقتصادی نیز به تبع دامنگیر بوده و نیاز به درمان اساسی در بخشهای مختلف می باشد.
درپایان این وجیزه خالی از لطف نیست که به این نکته اشاره کنم، مقام معظم رهبری در پیام نوروزی خطاب به دولت در تبیین شعار سال فرمودند:«دولت، ملّت را به معنای واقعی کلمه قبول داشته باشد و ارزش و اهمّیّت و توانایی‌های ملّت را بدرستی بپذیرد» این جمله ای است که حقیقتاً باید برای دولت تدبیر و امید نقطه آغازی از یک فهم اساسی برای اندیشه ها و راهبردهای خود،باشد؛ کما اینکه ملت همواره در تمامی عرصه ها با دولت همراهی داشته است.
انتهای پیام/
