درس فرار از «قوز بالا قوز»

این روزها شیوه ای جدید یاد گرفته ام آنهم از حاج آقای خودمان، البته این شیوه، در این ایام مرسوم است و رواج دارد؛ بجای دکترنظر بدهی و بجای مهندس هم نقشه بکشی و بجای سرهنگ فرمان درکنی و از این "قیل و قال ها"، یحتمل هم یک زمانی،جایی گندش در برود از زیرش مثل کش تومان درمیرویم؛ مثلاً جای سرهنگ بفرمایی:«بلند کردن موشک، که اهن و تلوپ ندارد!»بعدکه گفتن این چه افاضاتی بود که فرمودید؟! بگویید من حقوق دانم و بعدش مثلاً از خودت در کنی برای گذاشتن ریش باید «رفراندوم» برگزار کنیم؛ این "چیز" خوبی است؛ بعد دوباره بیایند خاطرنشان کنند، آخر این که تف سر بالاست؛ و بعدش بیافتد روی صورتمان، بگویم ما دکتر هستیم، ایرادی ندارد بجایش این هسته ها را دور بریزید نمیخواهد بشکنید! خامش را میخوریم...
و القصه....

-------------------

پ.ن1: این متن را بچه ها نخوانند" بد آموزی دارد" 

پ.ن2: آنچه که در متن میخوانیدحقیقت دارد و به شما خیلی نزدیک است

پ.ن3:شیخ ما شیره میخورد و می داند شیرین است

پ.ن4: شما از من بهتر میدانید، شخصی که از "قوزبالاقوز"فرار میکند چطور آدمی است!(وامصیبتا)